Proloog

Vorig jaar rond deze tijd zat ik op een terrasje met een drankje, en bedacht dat áls ik nog voor langere tijd wegwilde, het nu of nooit begon te worden. Na een aantal maanden vol wikken en wegen koos ik voor nu. Ik solliciteerde en werd aangenomen bij VSO. Met mijn hoofd in de wolken was ik de wereld in gedachten al drie keer rondgereisd, maar in het echt was het toch vooral heel lang wachten op meer informatie over waarheen en wat daar dan doen. Het gewone leven ging verder en temidden van alle drukte vergat ik regelmatig wat ik van plan was. Een aantal voorbereidingen vonden wel plaats: baan opzeggen, huis verhuren... Per augustus zou ik dak- en werkloos zijn.

Gelukkig kwam er eind juni een aantrekkelijke baan in het vizier in een land dat me leuk leek, en, hoe symbolisch, op de dag dat ik de deur van de school waar ik werkte voorgoed achter me dichttrok, werd ik gebeld dat de baan doorging.

Dat was ongeveer 3 uur geleden. Ik hoorde dat ik over vijf weken bepakt en bezakt moet klaarstaan om af te reizen naar Georgetown, Guyana, alwaar ik op het 'Cyril Potter College of Education' les zal gaan geven in Special Needs.

Mijn hart klopt ondertussen al urenlang in mijn keel, en er vliegen allerlei gedachten door mijn hoofd met de dingen die ik in de aankomende vijf weken nog moet doen en regelen. Prioriteiten stellen lijkt nog even niet te lukken, want het aanmaken van een blog leek me opeens van levensbelang. Bij deze dus. Nu maar eens een lijstje gaan maken.

Over vijf weken begint het echt!